Zbliżająca się sesja, a brak motywacji

Hej!

Za oknem coraz piękniej. Świeci słońce, ptaki śpiewają. Ma się ochotę wyjść i korzystać z dobroci dnia. Jednak nawał kolokwiów oraz nieubłaganie zbliżająca się sesja przytłaczają. Zamykam się więc w pokoju, tyłem do okna by nie kusiło, i patrzę z westchnieniem na sterty notatek. Kiedyś czerwiec był takim miłym miesiącem...

Sesja na SGGW w tym roku rozpoczyna się dopiero 26 czerwca i trwa aż do 7 lipca. Następnie 9 wyjeżdżam od razu na obowiązkowe praktyki, przez co czasu na odpoczynek mam całe prawie nic ;). Jednak żeby dojść do tej sesji trzeba po drodze zaliczyć całą masę kolokwiów. Potknięcie na jakimkolwiek z nich może skutkować niedopuszczeniem do egzaminu, a co za tym idzie grozi to nawet powtarzaniem roku. Średnia perspektywa pod sam koniec roku akademickiego ;)

Wszyscy już są przemęczeni i chcą wakacji, by troszkę odpocząć. W tym oczywiście ja. Ciężko mi jest się zmobilizować do nauki, ale z tyłu głowy mam groźbę wyrzucenia. Na razie jestem do przodu, wszystko zdane, lecz zawsze może coś nie wyjść. Szczególnie, że chęć i mobilizacja oscylują w granicach zera :D

Postanowiłam jednak iść po najmniejszej linii oporu pod sam koniec. Oby zdać kolokwia, co może nie być niestety aż tak oczywiste, i jakoś doczołgać się do sesji. Zdaję sobie sprawę, że z powodu przemęczenia prawdopodobnie w końcu zetknę się z wrześniem. Rok temu całe trzy miesiące leżałam i nie tykałam książek oraz notatek. W tym roku zapewne czeka mnie kampania wrześniowa. Oczywiście będę podejmować walkę, lecz przedmiotów do zaliczenia jest ogrom i nie wyobrażam sobie kiedy miałabym je opanować.

Na sesji przyjdzie mi się zmierzyć z egzaminem z fizjologii, mikrobiologii (ustny! najgorzej...), żywienia, immunologii, angielskiego. Dobrze, że chociaż z anatomii nie ma... Niestety pewnie wielu studentów czeka wyjściówka z tego przedmiotu.

Jednak na razie myślami jestem wśród nadciągających kolokwiów. Czeka mnie w najbliższym czasie zaliczenie z żywienia, fizjologii, mikrobiologii, anatomii (osobno teoria i praktyka) i oczywiście immunologii. A jeszcze przed sesją pierwszy praktyczny z mikrobiologii, by zostać dopuszczonym do egzaminu ustnego. I wepchnięte kolanem zaliczenie z fizjologii wysiłku. Musimy się z tym zmieścić w trzy tygodnie, a gdzieś pomiędzy ustalić terminy ewentualnych popraw dla tych, którym się nie poszczęści. Na dzień dzisiejszy więc nie będę oceniać tych przedmiotów. Wstrzymam się z tym do końca lipca gdy troszkę odpocznę i nie będę patrzeć na nie zbyt wrogo ;)

Niestety u nas nie ma żadnych zwolnień z kolokwiów, egzaminów itp, więc bez względu na ocenę należy podejść do sesji. Nasza ciągła praca podczas roku akademickiego koniec końców ma niewielki wkład w ocenę końcową z danego przedmiotu. Jej procent wagowy nie jest zbyt wysoki. Jako, że jesteśmy przemęczeni przed sesją, nasze średnie lecą na łeb na szyję ;) Cały semestr starań niestety może zostać popsuty przez brak motywacji...

Też tak teraz macie? Czy dopadło was zniechęcenie, wyczerpanie oraz brak motywacji? Jak sobie z tym radzicie? Bo ja już nie mam pomysłu jak się zachęcić do nauki... Oglądanie "Króla Lwa" nie pomaga :D